DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniająca dyrektywy Rady 68/151/EWG i 89/666/EWG w odniesieniu do nakładanych na niektóre rodzaje spółek wymogów ujawniania i tłumaczenia informacji
UZASADNIENIE
1. Wprowadzenie
1.1. Kontekst
Niepotrzebne i nieproporcjonalnie wysokie koszty administracyjne poważnie utrudniają prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z tym w 2005 r. Komisja zainicjowała program służący oszacowaniu kosztów administracyjnych i zmniejszeniu obciążeń administracyjnych, tak by stworzyć europejskim przedsiębiorstwom bardziej korzystne warunki prowadzenia działalności, a także umożliwić gospodarkom krajów UE sprostanie wyzwaniom, jakie stawia wysoce konkurencyjna gospodarka światowa, w ramach której przychodzi im funkcjonować.
Komisja przedstawiła sposób osiągnięcia tych celów, przyjmując dnia 14 listopada 2006 r. zaktualizowany program uproszczenia prawodawstwa[1] oraz dokument określający główne elementy służące oszacowaniu kosztów administracyjnych i zmniejszeniu obciążeń administracyjnych w UE[2]. W obu dokumentach podkreślono potrzebę osiągnięcia wymiernych korzyści gospodarczych. Zostały one uzupełnione programem działań przyjętym dnia 24 stycznia 2007 r.[3], w którym wyznaczono cel w postaci redukcji o 25 % obciążeń administracyjnych przedsiębiorstw działających w UE do roku 2012[4].
Program ten został zatwierdzony na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej w marcu 2007 r.[5] Rada Europejska podkreśliła, że zmniejszenie obciążeń administracyjnych – w szczególności z uwagi na potencjalne korzyści, jakie może ono przynieść małym i średnim przedsiębiorstwom – jest istotne dla wzmocnienia europejskiej gospodarki. Rada zaznaczyła także, że konieczny jest wspólny wysiłek Unii Europejskiej i państw członkowskich na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych w UE. W marcu 2007 r. Komisja przyjęła w ramach przyspieszonej procedury szereg wniosków służących szybkiemu ograniczeniu obciążeń administracyjnych dzięki dokonaniu niewielkich zmian w dorobku prawnym UE.
Na posiedzeniu w dniach 13-14 marca 2008 r. Rada Europejska zwróciła się do Komisji o wskazanie nowych wniosków legislacyjnych podlegających procedurze przyspieszonej, które miałyby służyć zmniejszeniu obciążeń administracyjnych[6]. W odniesieniu do prawa spółek, rachunkowości i badania sprawozdań finansowych Komisja przyjęła w dniu 10 lipca 2007 r. komunikat, w którym przedstawiła propozycje uproszczenia w tych dziedzinach[7]. Niektóre z wymienionych w tym komunikacie środków wymagają wprawdzie starannego zbadania i przedyskutowania, w przypadku innych jest natomiast jasne, że dzięki przyspieszonej procedurze mogą one przynieść szybką poprawę warunków działania europejskich przedsiębiorstw. Środki tego rodzaju, dotyczące dyrektyw pierwszej i jedenastej w sprawie prawa spółek, są przedmiotem niniejszego wniosku.
1.2. Uzasadnienie i cele przedłożonej inicjatywy
Celem niniejszej inicjatywy jest przyczynienie się do szybkiego zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstw działających w UE poprzez ograniczenie obciążeń administracyjnych w tych obszarach, w których jest to możliwe bez znacznego negatywnego wpływu na interesy innych stron. Dlatego też należy podjąć kwestię wymogów ujawniania informacji w zakresie prawa spółek, które nie przynoszą znaczącej wartości dodanej użytkownikom tych informacji.
Pierwsza dyrektywa w sprawie prawa spółek wymaga, aby niektóre informacje, które muszą być zamieszczone w rejestrach handlowych państw członkowskich, były także publikowane w krajowych dziennikach urzędowych. Dotyczy to w szczególności dokumentów założycielskich spółki, późniejszych zmian tych dokumentów oraz publikowanych corocznie sprawozdań finansowych. W większości przypadków publikacja w krajowym dzienniku urzędowym oznacza dla przedsiębiorstw dodatkowe koszty, nie stanowiąc rzeczywistej wartości dodanej w czasach, w których rejestry handlowe udostępniają posiadane informacje w Internecie. Celem jest zatem zlikwidowanie w prawie krajowym wszelkich dodatkowych wymogów ujawniania informacji, które prowadzą do zwiększenia kosztów przedsiębiorstw.
Jeśli chodzi o jedenastą dyrektywę w sprawie prawa spółek, wniosek dotyczy ustanowionych w prawie krajowym wymogów dotyczących tłumaczenia dokumentów, które są składane w rejestrze oddziału. W przypadku utworzenia oddziału spółki mają obowiązek złożyć określone informacje zawarte w ich aktach rejestrowych również w rejestrze oddziału. Prowadzi to często do podwojenia kosztów przedsiębiorstw, ponieważ muszą one nie tylko zapewnić tłumaczenie określonych dokumentów na język państwa członkowskiego, w którym utworzono oddział, ale muszą również przestrzegać często nadmiernych wymogów dotyczących uwierzytelniania lub notarialnego poświadczania tych tłumaczeń. Celem jest ograniczenie do minimum kosztów tłumaczenia i uwierzytelniania.
2. Podstawa prawna
Podstawą prawną wniosku jest art. 44 ust. 2 lit. g) Traktatu. Artykuł ten (poprzednio art. 54 ust. 3 lit. g)) stanowi podstawę prawną obu dyrektyw, które mają zostać zmienione na podstawie niniejszego wniosku.
3. Pomocniczość i proporcjonalność
Konieczność podjęcia działań na szczeblu UE wynika z faktu, że – jak w przypadku pierwszej dyrektywy – wymogi, które pociągają za sobą obciążenia administracyjne, zostały nałożone na mocy przepisów unijnych. Z kolei jedenasta dyrektywa jednoznacznie zezwala państwom członkowskim na nakładanie tego rodzaju obciążeń na przedsiębiorstwa. W tych warunkach skuteczne zmniejszenie obciążeń administracyjnych można osiągnąć wyłącznie przez zmianę właściwych przepisów UE, co uzasadnia podjęcie działań na szczeblu unijnym.
Proponowane zmiany są ograniczone do minimum koniecznego do zlikwidowania niepotrzebnych obciążeń administracyjnych w wymienionych obszarach i są współmierne do wyznaczonego celu.
4. Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Wniosek oraz dołączona do niego ocena skutków są oparte na szeroko zakrojonych konsultacjach, które przeprowadzono po przyjęciu przez Komisję komunikatu z dnia 10 lipca 2007 r.
W swoich konkluzjach z dnia 22 listopada 2007 r. Rada ds. Konkurencyjności z zadowoleniem przyjęła inicjatywę na rzecz uproszczenia przepisów[8], a Komisja Prawna Parlamentu Europejskiego przyjęła odpowiednie sprawozdanie w dniu 27 marca 2008 r. W sprawozdaniu tym wyrażono szerokie poparcie dla inicjatywy na rzecz uproszczenia europejskiego prawa spółek oraz ograniczenia obciążeń administracyjnych. Przyjęcie końcowego sprawozdania przez Parlament Europejski spodziewane jest w maju 2008 r.
Ponadto rządy osiemnastu państw członkowskich, rząd jednego kraju należącego do EOG oraz 110 innych zainteresowanych stron odpowiedziało na wyrażoną w komunikacie prośbę i przekazało do połowy października 2007 r. pisemne uwagi na temat wniosku. Opinie rządów i grup interesów otrzymano łącznie z 23 krajów, w tym z 22 państw członkowskich. Liczne uwagi zostały również przekazane przez różne europejskie zrzeszenia i instytucje. Sprawozdanie poświęcone opiniom przedstawionym przez państwa członkowskie i zainteresowane strony w okresie od lipca do grudnia 2007 r. jest dostępne na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Rynku Wewnętrznego i Usług (DG MARKT), pod adresem http://ec.europa.eu/internal_market/company/simplification/index_en.htm.
Pomysł objęcia wniosków dotyczących pierwszej i jedenastej dyrektywy w sprawie prawa spółek procedurą przyspieszoną został przedstawiony grupie wyznaczonych przez państwa członkowskie krajowych ekspertów wysokiego szczebla w dziedzinie uregulowań prawnych. Większość z członków tej grupy, którzy wyrazili swoją opinię, poparła takie podejście.
W kwestii tej konsultowano również grupę wysokiego szczebla niezależnych partnerów zajmującą się kwestią obciążeń administracyjnych, która w swojej opinii z dnia 26 lutego 2008 r. z zadowoleniem przyjęła wszystkie propozycje.
5. Ocena skutków
Przeprowadzona w związku z niniejszym wnioskiem ocena skutków potwierdza, że w wymienionych wyżej obszarach przedsiębiorstwa mogą liczyć na uzyskanie znacznych oszczędności.
5.1. Wymogi ujawniania informacji w przypadku spółek kapitałowych
Zgodnie z szacunkami przedstawionymi w ocenie skutków, obowiązujące przepisy dotyczące publikacji rocznych sprawozdań finansowych w krajowych dziennikach urzędowych prowadzą do kosztów w łącznej wysokości co najmniej 410 mln EUR rocznie. W przypadku ogłaszania zmian w rejestrze handlowym koszty te wynoszą około 200 mln EUR rocznie. Do tych kwot należy doliczyć wewnętrzne koszty spółek związane z przygotowaniem informacji, które mają zostać opublikowane, a w niektórych państwach członkowskich również koszty dodatkowej publikacji informacji w gazetach. W odniesieniu do tych kosztów nie są jednak obecnie dostępne żadne wiarygodne dane.
W ocenie skutków przyznano wprawdzie, że wymóg ujawniania informacji przynosi istotną wartość dodaną użytkownikom, gdyż umożliwia im śledzenie zmian w rejestrze handlowym w porządku chronologicznym. Porównanie różnych systemów istniejących w państwach członkowskich pokazuje jednak, że osiągnięcie tego celu nie musi koniecznie oznaczać obciążania przedsiębiorstw dodatkowymi kosztami. Według szacunków ponad 50 % wszystkich Europejczyków korzysta dziś z Internetu[9], w związku z czym chronologiczna publikacja w formie elektronicznej, np. na stronie internetowej rejestru handlowego, powinna wystarczyć do osiągnięcia celu. Przykłady szeregu państw członkowskich (m.in. Danii oraz Finlandii) świadczą o tym, że publikacja w tej formie nie musi wiązać się z dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorstw.
W ocenie skutków zalecono więc zagwarantowanie, by w przyszłości ogłaszanie informacji nie wiązało się z żadnymi dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorstw.
5.2. Wymogi w zakresie tłumaczenia informacji spoczywające na oddziałach spółek kapitałowych
Na podstawie dostępnych informacji zewnętrzne koszty obowiązujących przepisów dotyczących wymogów w zakresie tłumaczenia, które spoczywają na oddziałach, są w ocenie skutków szacowane na 3,36 mln EUR w przypadku statutu i zaświadczenia o istnieniu spółki oraz na 16,8 mln EUR rocznie w przypadku rocznych sprawozdań finansowych. W przypadku samego uwierzytelnienia kwoty szacowane są na, odpowiednio, 300 000 EUR i (rocznie) 1,5 mln EUR. Do tych kosztów zewnętrznych należy jeszcze doliczyć wewnętrzne koszty związane z dopilnowaniem uzyskania tłumaczenia i uwierzytelnienia. Co do wysokości tych kosztów nie są jednak obecnie dostępne żadne dane.
W ocenie skutków sformułowano wniosek, że nawet jeśli państwa członkowskie powinny w interesie stron trzecich zachować możliwość wymagania uwierzytelnionych tłumaczeń, tłumaczenia uwierzytelnione w innym państwie członkowskim powinny być uznawane za wystarczające. W szczególności jeśli uwzględnić, że niektóre państwa członkowskie nie skorzystały (w pełni) w swoich przepisach krajowych z możliwości wymagania uwierzytelnionych tłumaczeń, niewspółmierne wydaje się godzenie się z faktem, że inne państwa członkowskie wymagają szeregu uwierzytelnień, niekiedy nawet notarialnych. Można zakładać wystarczający stopień wiarygodności, jeśli tłumaczenie zostało uwierzytelnione w innym państwie członkowskim przez tłumacza przysięgłego lub przez inną osobę, która jest w tym państwie uprawniona do uwierzytelniania tłumaczeń na dany język.
6. Uwagi na temat poszczególnych artykułów
Artykuł 1: Zmiana pierwszej dyrektywy w sprawie prawa spółek
Artykuł 1 ustanawia nowy minimalny wymóg w zakresie ujawniania informacji oparty na zasadzie alternatywnych środków ogłaszania, obecnie ujęty w art. 3 ust. 4 pierwszej dyrektywy w sprawie prawa spółek. Ten minimalny wymóg uwzględnia fakt, że we wszystkich sferach życia coraz bardziej powszechne jest stosowanie elektronicznych narzędzi komunikacji.
Okoliczność, że przepis ten określa jedynie wymóg minimalny oznacza, że państwa członkowskie muszą zapewnić elektroniczny dostęp do informacji w porządku chronologicznym. Mają one jednak ponadto swobodę nałożenia wymogu stosowania dodatkowych form ogłaszania (np. papierowe wydanie krajowego dziennika urzędowego, gazety o zasięgu krajowym lub regionalnym). Zmieniony drugi akapit art. 3 ust. 4 określa jednak, że państwa członkowskie muszą zapewnić, że ogłoszenie w żadnym przypadku nie może prowadzić do nałożenia na spółki szczególnych opłat.
Artykuł 2: Zmiana jedenastej dyrektywy w sprawie prawa spółek
Ustęp 1 utrzymuje w mocy możliwość nałożenia przez państwa członkowskie wymogu sporządzenia oraz uwierzytelnienia tłumaczenia w odniesieniu do określonych dokumentów dotyczących spółki. Wyjaśniono ponadto, że zaświadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. c), można wymagać w języku państwa członkowskiego siedziby oddziału, co odpowiada praktyce stosowanej przez większość państw członkowskich. Zdanie drugie stanowi natomiast, że wymóg taki uważa się za spełniony, jeżeli przedłożono tłumaczenie, które zostało uwierzytelnione przez osobę, która zgodnie z obowiązującymi w innym państwie członkowskim przepisami w zakresie uwierzytelniania jest uprawniona do wystawienia tego rodzaju uwierzytelnienia.
Ustęp 2 stanowi, że zaświadczenia, które zostały wydane w języku wymaganym przez państwo członkowskie oddziału, są uznawane przez rejestr tego kraju.
Ustęp trzeci określa jednoznacznie, że oprócz formalności opisanych w ust. 1 i 2 państwa członkowskie nie mogą nakładać żadnych innych wymogów formalnych. Przepis ten dotyczy w szczególności wszelkich wymogów dotyczących notarialnego poświadczenia już uwierzytelnionych dokumentów lub ich legalizacji, np. przez apostille wydaną na mocy Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej w Hadze dnia 5 października 1961 r. Ma to jednak miejsce bez uszczerbku dla wszelkich przepisów wymagających apostille w przypadku zaświadczenia o istnieniu spółki.
2008/0083 (COD)
Wniosek
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
zmieniająca dyrektywy Rady 68/151/EWG i 89/666/EWG w odniesieniu do nakładanych na niektóre rodzaje spółek wymogów ujawniania i tłumaczenia informacji
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 44 ust. 2 lit. g),
uwzględniając wniosek Komisji[10],
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[11],
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu[12],
a także mając na uwadze, co następuje:
1. Na posiedzeniu w dniach 8-9 marca 2007 r. Rada Europejska uzgodniła, że obciążenia administracyjne przedsiębiorstw powinny zostać zmniejszone o 25% do roku 2012 celem poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw działających we Wspólnocie.
2. Prawo spółek zostało uznane za jeden z obszarów, w którym przedsiębiorstwa muszą przestrzegać znacznej liczby wymogów informacyjnych, które częściowo wydają się przestarzałe lub nadmierne.
3. Wymogi te muszą zostać poddane przeglądowi celem ograniczenia obciążeń spoczywających na przedsiębiorstwach działających we Wspólnocie do minimum niezbędnego do zapewnienia ochrony interesów innych zainteresowanych stron.
4. Na mocy pierwszej dyrektywy Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak i osób trzecich[13], spółki kapitałowe są zobowiązane ujawniać poprzez ogłoszenie określone informacje, które są wprowadzane w państwach członkowskich do rejestrów centralnych, rejestrów handlowych lub rejestrów spółek. W wielu państwach członkowskich ogłoszenie to musi nastąpić w krajowym dzienniku urzędowym, a niekiedy również w gazetach o zasięgu krajowym lub regionalnym.
5. W większości przypadków wymóg ujawniania informacji oznacza dla przedsiębiorstw dodatkowe koszty, nie stanowiąc rzeczywistej wartości dodanej biorąc pod uwagę, że rejestry handlowe udostępniają posiadane informacje w Internecie. Inicjatywy służące ułatwieniu dostępu do tego rodzaju rejestrów w całej Wspólnocie również ograniczają konieczność ogłaszania tych informacji w krajowym dzienniku urzędowym lub w prasie.
6. Celem zagwarantowania możliwie niskich kosztów ogłaszania informacji, zapewniającego łatwy dostęp użytkownikom, państwa członkowskie powinny ustanowić wymóg stosowania centralnej platformy elektronicznej. Powinny one także zapewnić, że ogłoszenie takie, a także inne wymogi ujawnienia informacji, które państwa członkowskie mogą w tym kontekście nałożyć na przedsiębiorstwa, nie prowadzą po stronie tych ostatnich do żadnych szczególnych kosztów poza tymi, którymi są obciążane za wpisy do rejestru.
7. Na mocy jedenastej dyrektywy Rady 89/666/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotyczącej wymogów ujawniania informacji odnośnie do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa[14], istnieje wymóg ujawniania określonych informacji dotyczących spółek. Państwo członkowskie, w którym utworzony został oddział, zwane dalej „przyjmującym państwem członkowskim”, może obecnie wymagać, by w związku z tym określona grupa dokumentów została przetłumaczona na inny język urzędowy Wspólnoty.
8. Możliwość ta powinna zostać zachowana, podobnie jak możliwość nałożenia przez przyjmujące państwo członkowskie w niektórych, ściśle ograniczonych sytuacjach wymogu, by tłumaczenie zostało uwierzytelnione, jeżeli w interesie stron trzecich należy przy pomocy takiego uwierzytelnienia zapewnić wystarczający stopień wiarygodności tłumaczenia.
9. Można jednak zakładać wystarczający stopień wiarygodności tłumaczenia, jeśli zostało ono uwierzytelnione w innym państwie członkowskim przez tłumacza przysięgłego lub przez inną osobę, która jest w tym państwie członkowskim uprawniona do uwierzytelniania tłumaczeń na dany język. Przyjmujące państwo członkowskie nie powinno mieć w takiej sytuacji możliwości wymagania dodatkowego uwierzytelnienia na mocy przepisów prawa krajowego.
10. To samo dotyczy sytuacji, w której dokument wymagany celem zarejestrowania oddziału może zostać wystawiony przez rejestr, w którym przechowywane są akta rejestrowe spółki, w języku urzędowym Wspólnoty wymaganym przez przyjmujące państwo członkowskie. Również w tym przypadku dodatkowe uwierzytelnienie wydaje się nieuzasadnione.
11. Państwa członkowskie nie powinny mieć również możliwości nakładania żadnych wymogów formalnych dotyczących języka dokumentu, które wykraczają poza uwierzytelnienie. W szczególności wymogi dotyczące notarialnego poświadczenia uwierzytelnionego tłumaczenia wykraczają poza to, co jest konieczne do zagwarantowania wystarczającego stopnia wiarygodności.
12. Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie zmniejszenie obciążeń administracyjnych związanych z nałożonymi na określone rodzaje spółek we Wspólnocie wymogami ujawniania i tłumaczenia informacji, nie mogą zostać w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na zakres lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia powyższych celów.
13. Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 68/151/EWG i 89/666/EWG,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1 Zmiana dyrektywy 68/151/EWG
Artykuł 3 ust. 4 dyrektywy 68/151/EWG otrzymuje brzmienie:
„4. Ujawnienia dokumentów i informacji określonych w art. 2 dokonuje się poprzez ogłoszenie za pomocą centralnej platformy elektronicznej, umożliwiającej dostęp do ujawnionych informacji w porządku chronologicznym.
Państwa członkowskie zapewniają, że spółki nie są obciążane żadnymi szczególnymi opłatami w związku z wymogiem ogłoszenia za pomocą centralnej platformy elektronicznej lub jakimkolwiek dodatkowym wymogiem ogłoszenia tych dokumentów i informacji nałożonym przez państwa członkowskie.”
Artykuł 2Zmiana dyrektywy 89/666/EWG
Artykuł 4 dyrektywy 89/666/EWG otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
1. Państwo członkowskie, w którym utworzony został oddział, może postanowić, że ogłoszenie dokumentów określonych w art. 2 ust. 2 lit. b) i c) oraz w art. 3 musi nastąpić w języku urzędowym Wspólnoty innym niż język urzędowy rejestru, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. c), oraz że tłumaczenie tych dokumentów musi być uwierzytelnione. Tłumaczenie uznaje się za uwierzytelnione, jeżeli zostało uwierzytelnione zgodnie z procedurą uznawaną przez organy administracyjne lub sądowe innego państwa członkowskiego.
2. Państwa członkowskie uznają zaświadczenie określone w art. 2 ust. 2 lit. c) w języku, w którym zostało ogłoszone zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.
3. Państwa członkowskie nie nakładają żadnych innych wymogów formalnych dotyczących tłumaczenia dokumentów, o których mowa w ust. 1, wykraczających poza wymogi określone w ust. 1 i 2.”
Artykuł 3 Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2010 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 4 Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .
Artykuł 5 Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
[1] Komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Strategiczny przegląd procesu lepszego stanowienia prawa w Unii Europejskiej, COM(2006) 689 wersja ostateczna, Dz.U. C 78 z 11.4.2007, s. 9.
[2] Dokument roboczy Komisji z dnia 14 listopada 2006 r. – Pomiar kosztów administracyjnych oraz redukcja obciążeń administracyjnych w Unii Europejskiej, COM(2006) 691 wersja ostateczna.
[3] Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Program działań na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych w Unii Europejskiej, COM(2007) 23 wersja ostateczna, dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
[4] COM(2007) 23.
[5] Konkluzje Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli – dok. 7224/07, pkt 1.
[6] Konkluzje Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli – dok. 7652/08, pkt 1.
[7] Komunikat Komisji dotyczący uproszczonego otoczenia biznesu dla przedsiębiorstw w dziedzinie prawa spółek, rachunkowości i audytu, COM(2007) 394, dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
[8] Dokument Rady 15222/07 DRS 48.
[9] Źródło: Internetworldstats, www.internetworldstats.com/stats9.htm#eu.Już w publikacji „Information Society Benchmarking Report” z 2005 r. (dostępnej pod adresem http://ec.europa.eu/information_society/eeurope/i2010/docs/benchmarking/051222_final_benchmarking_report.pdf) stwierdzono, że: „Dostępność Internetu stale rośnie – według wspólnotowego badania przeprowadzonego w 2004 r. 43 % gospodarstw domowych w Unii Europejskiej dysponowało dostępem do Internetu. Nieco niższy odsetek, a mianowicie 38 % populacji w wieku 16-74 lata, to regularni użytkownicy, korzystający z Internetu przynajmniej raz w tygodniu.”
[10] Dz.U. C […] z […], s. […].
[11] Dz.U. C […] z […], s. […].
[12] Dz.U. C […] z […], s. […].
[13] Dz.U. L 65 z 14.3.1968, s. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/99/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 137).
[14] Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 36.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz